Motywator dla duszy

Długo zabierałam się za napisanie tego posta. Gdzieś przez myśl przyszło mi do głowy, by o czymś takim napisać, ale w sumie nie wiedziałam, jak się do tego zabrać. Była jakaś myśl o odwadze, potem znikła, (w końcu pisałam już posty o odwadze to nie będę się powtarzać ), w końcu pomyślałam, nie będę się jakoś rozkminiać nad tekstami w stylu mnichów z Shaolin.  Postanowiłam stworzyć odniesienie do życia, bo tak wydaje mi się najprościej. Czyli, że nasze życie jest ciągłą walką z problemami. No cóż, jakkolwiek byśmy chcieli mieć piękne, spokojne życie, problemy zawsze są. I one dzieją się po coś. Po to by uświadomić nam, naszą wartość. Jest takie powiedzenie: " Co cię nie zabije, to cię wzmocni." albo "Człowieka z charakterem, pociąga to, co trudne" Często też słyszę, że jak boli to znaczy że żyjesz. Wszystkie są jak najbardziej prawdziwe i trafne. Ale wracając troc...

Nieraz spotykam się z niesłusznym stwierdzeniem że jestem wariatem, że nie umiem się dostosować, kozacze i chojrakuje. Choć zbytnio mnie to nie rusza, bo znam swoją wartość, jednak dla wielu osób takie stwierdzenia mogą być krzywdzące. Nie wyzywajcie takich ludzi i nie próbujcie ich ściągać do swoich poglądów, bo z pewnością nie mieli łatwo w poznawaniu samych siebie. A wy po prostu im zazdrościcie. Bycie sobą to bardzo dobra i korzystna cecha. Powinniście takie osoby szanować a nie szykanować i hejtować, porównywać z popisywaniem się. Te osoby są o wiele dalej od was w rozwoju. I dzięki temu znają smak życia. Powinniście się od nich uczyć.